Μυϊκή θλάση στα κάτω άκρα

 

 

Η μυϊκή θλάση ορίζεται ως η διακοπή της συνέχειας των μυϊκών ινών που απαρτίζουν έναν ή και περισσότερους μυς, προκαλείται από την απότομη διάταση του μυός, με αποτέλεσμα την ολική ή μερική ρήξη των ινών. Οι τραυματισμοί αυτοί, κυρίως στα κάτω άκρα αποτελούν το μεγαλύτερο αριθμό κακώσεων που λαμβάνουν χώρα στον κόσμο του αθλητισμού, περίπου το 55% του συνόλου. Γενικά, άτομα που ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες έχουν παρουσιάζουν συχνότερα τις κακώσεις αυτές, όπως και τα άτομα που έχουν υποστεί θλάσεις στο παρελθόν έχουν περισσότερες πιθανότητες να ξανά τραυματιστούν στην ίδια περιοχή. Όλοι οι μυς θεωρητικά μπορούν να πάθουν θλάση, οι συνηθέστεροι όμως είναι: γαστροκνήμιος, οπίσθιοι μηριαίοι και προσαγωγοί.

Υπάρχουν τρείς βαθμοί μιας μυϊκής θλάσης:

  • 1ος Βαθμός, ρήξη του ποσοστού 10% των μυϊκών ινών πόνος.
  • 2ος Βαθμός, ρήξη του ποσοστού 30% – 50% των μυϊκών ινών

πόνος κατά την ενεργητική σύσπαση, οίδημα, αιμάτωμα, χωλότητα στην βάδιση.

  • 3ος Βαθμός, πλήρης ρήξη των μυϊκών ινών αδυναμία στην κίνηση, πόνος, εκτεταμένο οίδημα και αιμάτωμα.

Συμπτώματα:

  1. Αιμάτωμα και οίδημα στην περιοχή
  2. Πόνος στην ανάπαυση που επιδεινώνεται στην προσπάθεια κίνησης
  3. Λειτουργική ανικανότητα
  4. Τοπική ευαισθησία
  5. Άμεσος πόνος κατά τον τραυματισμό

Αίτια:

  1. Έντονη κόπωση ή κατάχρηση μια μυϊκής ομάδας
  2. Απότομη σύσπαση του μυ
  3. Ελλιπής προθέρμανση πριν την άσκηση
  4. Κακή χρήση τεχνικής σε άσκηση

 

Η αντιμετώπιση μιας μυϊκής θλάσης προσεγγίζεται αρχικά με ακινητοποίηση της περιοχής για τα πρώτα 24ωρα και παγοθεραπεία τις πρώτες μέρες ανάλογα πάντα με τον βαθμό της θλάσης. Η φυσικοθεραπεία, αρχικά, θα βοηθήσει στην κινητοποίηση του μέλους και στον περιορισμό του αιματώματος και της φλεγμονής και στην συνέχεια στην αποκατάσταση. Οι κατάλληλοι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι:

  1. Εφαρμογή της Human Tecar Therapy
  2. Εφαρμογή μαγνητικής αντλίας BTL
  3. Κινητοποίηση του μέλους
  4. Θεραπευτικό ασκησιολόγιο (ύστερα από την αντιμετώπιση του αιματώματος)

 

Η φυσικοθεραπεία πρέπει να ξεκινά άμεσα, με σκοπό την αποκατάσταση των τραυματισμένων μυών και την αποφυγή επανατραυματισμού.

Η επιστροφή ενός αθλητή στις προπονήσεις του εξαρτάται από τον βαθμό της κάκωσης:

  • Σε 1ο βαθμό θλάσης απαιτείται 7-10 μέρες
  • Σε 2ο βαθμό θλάσης απαιτείται τουλάχιστον 3 εβδομάδες
  • Σε 3ο βαθμό θλάσης, αλλά και στις σοβαρές περιπτώσεις 2ου βαθμού, μπορεί να ποικίλει από 6 εβδομάδες έως και 6-8 μήνες.